MIA ΕΡΓΑΣΙΑ 
ΤΩΝ  ΜΑΘΗΤΩΝ  ΤΗΣ Δ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΤΟΥ  
12/Θ  ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ  ΣΧΟΛΕΙΟΥ 
 ΖΕΥΓΟΛΑΤΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
    

 

 

 

 

                                

 

 

 

Ο ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ      ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ
 ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η  εργασία  που  ακολουθεί  είναι  μια  ομαδική  προσπάθεια   συγκέντρωσης  και  αποδελτίωσης  υλικού  από  τους  μαθητές και  των  δύο  τμημάτων  της Δ΄ Δημοτικού .Αποτελεί δε το  πρώτο  μέρος  της προσπάθειας  μας , μια  και η επίσκεψή μας στη λίμνη   δεν πραγματοποιήθηκε  λόγο αντικειμενικών  δυσκολιών ,οι  οποίες δεν  αφορούν  το σχολείο  μας . Η  εργασία  θα  ολοκληρωθεί  με  την  επίσκεψη των  παιδιών στο  χώρο της  λίμνης .Τα συμπεράσματα  και  οι εντυπώσεις  των  μαθητών μας θα  δημοσιευτούν  στην  ιστοσελίδα  του  σχολείου  μας και  θα  αποτελέσουν  το  δεύτερο  μέρος  της  εργασίας  μας .

 

Για  την  εργασία  μας  εργάστηκαν  οι  μαθητές…

                                                Τμήμα   Δ1

Αθανασοπούλου Μαρία ,Ανδριανού Αθηνά ,Γεωργίου Ιωάννα ,Γκαραβέλλου Μαρία , Δέδε  Όλγα , Διβάνη  Ξένια ,Δούκα Αθηνά , Λαγού Ελένη, Μασολυρη  Παρθενία ,Μεγαλοοικονόμου  Ευαγγελία , Αναγνωσταράς Σπήλιος , Βελέντζας Πέτρος , Γεωργίου Ιωάννης , Γουβόπουλος  Ευάγγελος , Καραχρήστος  Κων/νος ,Μαρκόπθλος Δημήτριος , Τάρε Πέτρος , Χριστοδουλόπυλος  Γεώργιος , Φηλ Ειρήνη , Μαγγίνας Ευάγγελος , Μαρινάκη  Ελένη 

 

                                                 Τμήμα      Δ2

Aβράμη   Σουάντα , Γκαργκάσουλα    Χριστίνα , Γκιάτα   Ντειίσα , Γκιάτα    Σάκιο , Μιχαηλίδη   Αργυρώ , Μπάρτζη  Ήλια , Μπάρτζη  Μαρία , Παληός- Δαρειώτης    Θεόδωρος , Παπαλέκας   Γεώργιος , Παπαλέκας   Χριστόφορος , Παπουτσή    Σταματία , Πιτσούνης    Παύλος , Ρίσκας   Δημήτριος , Στεργιόπουλος    Χρήστος , Ταγγαρά   Αλεξάνδρα , Τζαμαλή  Χαρούλα-Σωτηρία , Τσαγγάρης    Χρήστος , Τσάτσαρη   Παναγιώτα , Τσετσώνης    Βαγγέλης , Χαλκίδης   Νικόλαος , Χασάι   Αμαρίλντ , Χριστοδούλου  Αλεξάνδρα -Γεωργία

 

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ   ΕΞΕΤΑΣΗ  ΤΗΣ  ΛΙΜΝΗΣ

     Η  λίμνη  Στυμφαλία  βρίσκεται  κοντά   στα  σύνορα της  Κορινθίας και  της  Αργολίδας, ανάμεσα  στο  μεγάλο  βουνό  της  Κυλλήνης (Ζήρειας ) και  το  όρος  Ολίγυρτος . Η  επιφάνειά  της  μεγαλώνει  το  χειμώνα  και  μικραίνει  το  καλοκαίρι . Έχει  βάθος  περίπου  10  μέτρα  και  μοιάζει  περισσότερο  με έλος  , παρά  με  λίμνη .Είναι  και  αυτός  ένας  από  τους  λόγους  που  ξεράθηκε  για  λίγο πριν  από  αρκετά  χρόνια .

                   

             Η   ΛΙΜΝΗ   ΤΗΣ   ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ  ΣΤΟΝ  ΓΕΩΦΥΣΙΚΟ  ΧΑΡΤΗ  ΤΗΣ  ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

    Ο  Ανδριανός    κατά  τα  Ρωμαϊκά  χρόνια  είχε  κατασκευάσει  υδραγωγείο  και  μετέφερε  τα  νερά  της  λίμνης στην  Κόρινθο .

   Η  νομαρχία  Κορινθίας  έχει  εκμεταλλευτεί   το  νερό  της  λίμνης . Πολλοί  επιστήμονες  πιστεύουν  ότι  τα  νερά  της  λίμνης   μέσα  από  τη  μία  από  τις  δύο  καταβόθρες που  υπάρχουν  στη  λίμνη  ,βγαίνουν  στο Κεφαλάρι  του  Άργους  και  ποτίζουν  την  Αργολική  πεδιάδα .

 

Η  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΗΣ  ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ

 

 

 

 

 

 

 

Η  Στυμφαλία  οφείλει  τ’ όνομά  της  στον  Αρκάδα  ήρωα  Στύμφαλο. Στην  αρχή  υπήρχε  ποταμός ,που  πλημμύριζε ,  με  αποτέλεσμα  τη  δημιουργία  έλους . Έτσι  εμφανίζετε  ο  μύθος  της  αναμέτρησης  του  Ηρακλή  με  τις  Στυμφαλίδες  όρνιθες.

   Την  περιοχή  ζώνει  ακόμα  ο  θρύλος  του  βασιλιά  Αίπυτου,   και  της  ύπαρξης  ενός  κρυμμένου  θησαυρού .Ο  μύθος  λέει , ότι  η  λίμνη  σχηματίστηκε  από  τα  νερά  αυτού του  ποταμού.

Η  θεά  που  λατρευόταν  στην  περιοχή , η  Άρτεμις ,τιμωρούσε  τους  κατοίκους  για  την  αδιαφορία  τους   ,προς  αυτήν , φράζοντας  το  βάραθρο  που  υπήρχε  και  χυνόταν  ο  ποταμός,  με  αποτέλεσμα  να  λιμνάζουν  τα  νερά .

   Οι  Στυμφαλίδες  όρνιθες  λοιπόν , τα  φοβερά  αυτά  πουλιά , ήταν  η  προσωποποίηση  των  ελωδών  πυρετών , που  μάστιζαν  τον  πληθυσμό  της  περιοχής . Ο  Ηρακλής  εξοντώνοντάς  τες  με  τον  έκτο  άθλο  του , έσωσε  την  περιοχή  από  μια  μάστιγα.

     Όσα  πουλιά  σώθηκαν , κατέφυγαν  στη  μαύρη  θάλασσα , όπου  αργότερα  συναντούν  τους  Αργοναύτες ,που  αγωνίζονται  σκληρά  εναντίον τους. Ο Παυσανίας  αναφέρει , ότι  παρόμοια  τέρατα  ζούσαν  και  στην  έρημο  της  Αραβίας. Η  τέχνη  απεικόνισε  τον  άθλο στα  μελανόμορφα  οπτικά  αγγεία , στη  μετόπη  της  Ολυμπίας   και  στην  Στυμφαλία , όπου  τα  τέρατα   εμφανίζονται  σαν  παρθένες  με  πόδια  πουλιών. Τότε  η  περιοχή   γεμίζει  με  κρυστάλλινες  πηγές , λιβάδια  και  πυκνόφυτα  βουνά  με  όλων  των  ειδών  τα  αγρίμια.

    Την  ίδια  εποχή  ιδρύεται  η  πόλη  της  Στυμφάλου. Ανασκαφές  έκανε  εκεί  ο  Α. Ορλάνδος . Πρόκειται  για  την  πρώτη  πόλη  της  Αρκαδίας , διατεταγμένη  σε  κανονικά  ορθογών9ια  οικοδομικά  τετράγωνα . Οι  οχυρώσεις  μοιάζουν  μ’ αυτές  της  Μαντινείας . Λόγω  ανόδου  της  στάθμης  της  λίμνης , οι ανασκαφές  δεν  ολοκληρώθηκαν . Υπήρχε  ακόμη   αμαξήλατος  οδός, που  οδηγούσε  στην  Ακρόπολη . Σήμερα  το  πιο  εντυπωσιακό  μνημείο  είναι  τα  ερείπια  της  φραγκικής  εκκλησίας .

   Στην  Τουρκοκρατία  η  περιοχή  ήταν  καταφύγιο  της  κλεφτουριάς , δίνοντας  πολλούς  αγωνιστές , όπως ο Αναγνώστης  Οικονόμου  και  ο  άρχοντας  Νοταράς . Στη  γερμανική  κατοχή  έγινε  περίφημη  μάχη. Γύρω  από  τη  λίμνη  βρίσκονται  τα  πανέμορφα  χωριά: Κλημέντι , Καίσαρι , Κιόνια , Στυμφαλία  και  Δροσοπηγή .  

 

Η  ΕΥΡΥΤΕΡΗ  ΠΕΡΙΟΧΗ  ΤΗΣ  ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ

Πρόκειται για ορεινή περιοχή με ψηλά βουνά και χαμηλούς λόφους που χωρίζονται συχνά από απότομες χαράδρες ή σχηματίζουν μικρά οροπέδια και κοιλάδες.
Πλούσια σε νερό η περιοχή την οποία διαρρέουν χείμαρροι, πολλοί απ` τους οποίους έχουν συνεχή ροή όλο το χρόνο.
Στις ρεματιές αφθονούν τα πλατάνια και στους χαμηλούς λόφους κυριαρχούν τα πουρνάρια και δευτερευόντως αγριαχλαδιές και θάμνοι. Η βλάστηση δεν είναι ιδιαίτερα πυκνή. Μεγάλες εκτάσεις, άδενδρες, καλύπτονται από αγριόχορτα που παρέχουν τροφή στα πολλά κοπάδια αιγοπροβάτων της περιοχής. Ψηλότερα προς το Χελμό συναντάμε μεγάλα δάση κωνοφόρων (κυρίως ελάτων).
Το έδαφος, ειδικά στην περιοχή του κάμπου, είναι ιδιαίτερα εύφορο και κατάλληλο για καλλιέργειες οι οποίες όμως παρά τον αναδασμό και τις δυνατότητες άρδευσης που υπάρχουν δεν έχουν επεκταθεί ικανοποιητικά.
Στην ήρεμη χλωρίδα κυριαρχεί, στα δένδρα, η καρυδιά και οι καλλιέργειες καλαμποκιού, ζωοτροφών και λίγων κηπευτικών.

Η άγρια πανίδα της περιοχής είναι η γνωστή των δασών της ηπειρωτικής Ελλάδας χωρίς όμως τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα, λύκο). Συναντάμε τσακάλια, αλεπούδες, λαγούς ασβούς, βίδρες, σκαντζόχοιρους, νυφίτσες ,αρπακτικά και κορακοειδή πτηνά κ.λπ. ενώ ενδιαφέρουσα για μελέτη είναι και η υδρόβια και παρυδάτια πανίδα στα καθαρά από βιολογική άποψη ποτάμια της περιοχής σε μερικά από τα οποία μάλιστα εκτρέφονται πέστροφες και σολωμοί.

Η  ΛΙΜΝΗ  ΣΤΥΜΦΑΛΙΑ

 

 

 

 

 

Λίμνες  ορεινές  όπως  η  Στυμφαλία  είναι  σπάνιες  όχι  μόνο  στην  Πελοπόννησο  αλλά  και  σε  όλη  την  Ελλάδα .Η  λίμνη  κατά  τη  χειμερινή  περίοδο  απλώνεται  σε  έκταση  7.700  στρεμμάτων ,ενώ  κατά  το  θέρος  περιορίζεται  στα  3.500 στρέμματα. Μερικές  άνομβρες  χρονιές  ξεραίνεται  εντελώς . Η  λεκάνη  της  λίμνης  τροφοδοτείται  από  πηγές ,χείμαρρους  και  από  τη  σήραγγα που  διοχετεύει  τα  νερά  του  γειτονικού  κάμπου  της  Πελλήνης .

    Στη  λίμνη  υπάρχουν  φυσικές  καταβόθρες  και  τα  νερά  της  διοχετεύονται  σε  σήραγγες  για  την  άρδευση  της  περιμετρικής  πεδιάδας. Τα  τελευταία  χρόνια  η  λίμνη  προσχώνεται με  έντονους  ρυθμούς ,γεγονός  που  δεν  οφείλεται  μόνο  σε  ανθρώπινες  δραστηριότητες .

    Η  περιοχή  αποτελεί  πολύ  σημαντικό  καταφύγιο  για  τα  αποδημητικά  πουλιά και  για  πολλά  από  αυτά  είναι  τόπος  αναπαραγωγής .

   Εκεί  συναντά  κανείς  το  τοπικό  ενδημιτικό  είδος ψαριού Phoxinellus  Stymfalicious .

To ψάρι αυτό έχει μεγάλο βιολογικό ενδιαφέρον αφού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με την ξήρανση της λίμνης επιβιώνει καθώς βυθίζεται μέσα στη λάσπη και σχηματίζεται ένα προστατευτικό κάλυμμα γύρω από το σώμα του.

    Γύρω  από  τη  λίμνη  φυτρώνουν  και  αναπτύσονται  τα  τοπικά  είδη  φυτών . Τα  δάση  με  τα  κωνοφόρα  έλατα  και  τη  μαύρη  πεύκη  λύνουν  περισσότερη  αξία  σε  όλη  την  περιοχή . Πολλά  είδη  σπονδυλωτών  ζώων  ζουν  στην  περιοχή  ανάμεσα στο  οποίο  είναι  και  πολλά  μόνιμα  ή  σπάνια  ή  απειλούμενα  είδη .

 

H ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ                                                                                 

Σήμερα  η  λίμνη έχει έκταση 3,5  τετραγωνικά  χιλιόμετρα .Το  βάθος  της  είναι  περίπου  3 μέτρα .

    Στον  υγρότοπο  της  Στυμφαλίας  υπάρχουν  υγρά  λιβάδια , καλαμιώνες , δάση  και  ρεματιές. Όλα  αυτά  ευνοούν  πολλά  είδη  της  άγριας  πανίδας όπως  τσακάλια, αλεπούδες , λαγοί ,υδρόβια  πουλιά ,ερπετά  και  ψάρια.

    Παλιά  ζούσαν  και  μεγάλα  θηλαστικά  όπως  αρκούδες , ελάφια  και  λύκοι. Η  λίμνη  είναι  αξιόλογος  χώρος  φωλιάσματος  και  αναπαραγωγής  για  την  ορνιθοπανίδα . Έχουν  παρατηρηθεί  133  είδη  πουλιών , ακόμα  η  λίμνη  εξακολουθεί  να  είναι  ο  σταθμός  κάποιων  αποδημητικών  πουλιών , ακόμα  η  λίμνη  εξακολουθεί  να  είναι  ο  σταθμός  διαφόρων  αποδημητικών  πτηνών  όπως  πελαργοί  και  αγριόπαπιες .

    Απ’ τα  ψάρια  αξίζει  να  αναφερθεί  η  Ντάκα  Stymfalicus   που  πήρε  το  όνομά  της  από  τη  λίμνη .

   Ο  επισκέπτης  σήμερα  θα  συναντήσει  πλούσια  δάση ,όπως  το  ελατοδάσος  Λαύκας-Καστανιάς  κ.α Κυρίαρχα κωνοφόρα  είναι  η  Κεφαλληνιακή  ελάτη  και  η  μαύρη  πεύκη.

    Άλλα  φυτά  είναι  η  δρυς , η  ίταμος , η  αγριοκοραμηλιά κ.α Επίσης  ζουν  πολυετή  και  μονοετή  φυτά  όπως  θυμάρι  λεβάντα  και  τσάι  του  βουνού.

    Η  λίμνη  της  Στυμφαλίας  ήταν  και  εξακολουθεί  να  είναι  ίσως  ο  σημαντικότερος υγροβιότοπος της  Πελοποννήσου.

 

TI EINAI ΥΓΡΟΤΟΠΟΣ

  Υγρότοπος είναι  η  μικρή  ή  μεγαλύτερη  ,φυσική  ή  διαμορφωμένη  από  τον  άνθρωπο  τοποθεσία .Όπου  το  έδαφος  και  το  νερό  συναντιόνται  ,τα  νερά  που  τον  καλύπτουν , μόνιμα  ή  εποχιακά , συνήθως  έχουν  μικρό  βάθος.

    Υγρότοποι  είναι  εκτάσεις που  έχουν  βάθος  μικρότερο  από  6  μέτρα . Το  νερό  τους  μπορεί  να  είναι  γλυκό ,υφάλμυρο  ή  αλμυρό . Μόνιμο  ή  προσωρινό , στάσιμο  ή  τρεχούμενο.

   Υγρότοποι  είναι  οι φυσικές  λίμνες , τα  δέλτα  των  ποταμών ,οι  παράκτιες περιοχές,οι  αλμυρές  λιμνοθάλασσες , οι  χείμαρροι ,τα  έλη και  τα  υγρά  λιβάδια.

   Σε  αυτές  τις  κατηγορίες  υγροτόπων ζει  και  αναπτύσσεται  ένα  τεράστιο  πλήθος  φυτικών  και  ζωικών  οργανισμών. Το  οποίο – κάτω  από αδιατάρακτες από  τον  άνθρωπο  φυσικές  ισορροπίες – μπορεί  να  αναπαράγεται , δημιουργώντας . 

 

ΠΟΣΟΥΣ  ΤΥΠΟΥΣ  ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ  ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ  ΠΑΤΡΙΔΑ  ΜΑΣ

    Οι  τύποι  των  υγροτόπων στην  Ελλάδα – όπως  και σε  ολόκληρο τον  κόσμο – είναι  τόσοι , όσες  και  οι μόνιμες ή  φυσικές  ή  τεχνικές διαμορφώσεις    που  δημιουργούν  το  νερό και  το  έδαφος ,όταν  και  όπου  συναντιόνται   σε  μόνιμη  ή παροδική  φάση .

 

ΤΑ  ΦΥΣΙΚΑ  ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ  ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ

   Το  πρώτο  και  κύριο  φυσικό  γνώρισμα  και  συστατικό ενός  υγροτόπου  είναι το  νερό.

Την  έκταση  της  λεκάνης  που  περιβάλλει  τον  υγρότοπο  και  διοχετεύει  τα  επιφανειακά ή  υπόγεια νερά  της σ’ αυτόν  δηλαδή από  τη  λεκάνη απορροής  του  όπως  λέγεται .

   Το  δεύτερο  κύριο  φυσικό  γνώρισμα  και  συστατικό  ενός  υγρότοπου  είναι  το  έδαφος .

    Η  βλάστηση  ενός  υγρότοπου  είναι  ένα ακόμη  χαρακτηριστικό βιοτικό  στοιχείο του και  οι  εδαφικές  συνθήκες  του  υγρότοπου ,που  κι  αυτές  όπως  είδαμε ,ποικίλουν. Η  πανίδα  ίσως  είναι το  κυριότερο γνώρισμα  των  υγροτόπων.

 

Η  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ  ΑΞΙΑ  ΤΩΝ  ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ

   Οι  υγρότοποι  παρέχουν  στους  εκπαιδευτικούς  πολλαπλές  δυνατότητες  περιβαλλοντικής    εκπαίδευσης .

   Με  λίγα  λόγια  σε  κάθε  υγρότοπο  , ζει , αναπτύσσεται  και  αναπαράγεται  ένας  θαυμάσιος  κόσμος  έμβιων οργανισμών , μια  <<βιοκοινότητα>>,  όπως λέγεται , φυτικών  και ζωικών ειδών.

 _ Μπορεί  να  έχει  ο εκπαιδευτικός , για  να  μιλήσει  να  αναφερθεί να περιγράψει  να  συζητήσει  να  μιλήσει ;

    Η  μελέτη  ενός  υγρότοπου  είναι  καλή  ευκαιρία  για  τον  εκπαιδευτικό  να  εξετάσει  ,να εξηγήσει σ’ αυτά  τα  οφέλη  από  τη  συνεχή  χρήση  των  φυσικών  πόρων .

    Για  τις  φυσικές  καλλονές ,την  αναψυχή  και  την  ψυχαγωγία , δε  θα  μπορούσε  ο  εκπαιδευτικός  να  βρει  καλύτερη  ευκαιρία  για  να  αποδείξει  στα  παιδιά  με  πειστικότητα  τη  σημασία  του  υγρότοπου .

 

ΟΙ  ΤΡΟΦΙΚΕΣ  ΑΛΥΣΙΔΕΣ  ΣΤΟΥΣ  ΥΓΡΟΤΟΠΟΥΣ

Το  μυστήριο  της  ζωής  ή  της  γέννησής  της , που συντελείται  αδιάκοπα  γύρω  μας .

       Η  έννοια  <<τροφική  αλυσίδα >>περιγράφει   τους  τροφικούς<< δεσμούς >>   που συνδέουν  τους  οργανισμούς μιας  βιοκοινωνίας  π.χ ενός   υδρότοπου.

    Η  ηλιακή  ενέργεια  δεσμεύεται  από  τα φυτά  κατά  τη  διάρκεια  της  φωτοσύνθεσης .

      Οι  φυτικοί  οργανισμοί  αποτελούν  το  πρώτο  τροφικό  επίπεδο  και  καταναλώνεται  από τους  φυτοφάγους  οργανισμούς .

      Το  δεύτερο  τροφικό  επίπεδο  αποτελείται  από  τους  φυτοφάγους  οργανισμούς .

    Το  τρίτο  τροφικό  επίπεδο  αποτελείται  από οργανισμούς  που  καταναλώνουν  φυτοφάγους  οργανισμούς . Για  παράδειγμα , εντομοφάγα  ψάρια ,όπως η πέστροφα ,τρέφονται με  φυτοφάγα  αλλά και με σαρκοφάγα  έντομα .Οι  καταναλωτές  αυτοί αποτελούν αποτελούν  το  τέταρτο  τροφικό  επίπεδο  και  εν  τέλει  ο  άνθρωπος  ψαράς  είναι  αντιπρόσωπος του  πέμπτου  και  ενδεχόμενα  υψηλότερου, τροφικού  επιπέδου .

                                    

                                             Ο Υγροβιότοπος  της λίμνης Στυμφαλίας

                        

Ο  ΓΥΡΟΣ  ΤΗΣ  ΛΙΜΝΗΣ

   Αξίζει  να  κάνετε  το  κύκλο  της  λίμνης Στυμφαλίας μέσα  από  μαγικές παρόχθιες  διαδρομές ,διασχίζοντας  τα  παραμυθένια  χωριά  της , μέσα  σε  ένα  καταπληκτικό  τοπίο  με  έντονες  εναλλαγές  και  καταπράσινης  βλάστησης  και  τεράστιων  δέντρων. Ομοιόμορφα  κτήματα ,πανέμορφα  τοπία  και  παλιές  ερειπωμένες  αγροικίες .

   Η  περιοχή  προσφέρεται  για  πολλές  περιηγήσεις  στα  καταπληκτικά  και  πλούσια  ελατόδαση  των  βουνών  της που  διασχίζονται  από  αρχαιότατα  μονοπάτια  λίγο  στενά  χαραγμένα  από  τους  ανθρώπους  και  τη  φύση  μέσα  από  το  πέρασμα  των  αιώνων.

                                                    

          TO  ΔΑΣΟΣ  ΤΗΣ  ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ                       Η  ΛΙΜΝΗ  ΤΟ  ΧΕΙΜΩΝΑ

                          

 

 

 

 

                               Η ΛΙΜΝΗ  ΤΟΥ  ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ  ΦΕΝΕΟΥ